unti-unti na...

right...so...bakasyon na...yes! oo yes!

ang saya. walang sawang TV, internet at texting. isama mo pa ang tulog at kain...gala kung minsan.

hhaaaaayyyy...sarap ng buhay.

pero ano ako ngayon?

eto ako. sawang sawa na.

buti na lang, may cheeky angel, one piece, mad tv, that 70's show at anne of green gables.

oo anne of green gables...

bwahahaha!

TriBoRespetado

clan namin yan...hehehe

kaya lang, nagquit na ako dyan...kahit na ako ang founder. haha

ilan pa lang naman kami dyan eh. siguro mga 30 lang...?

hehehe. sige. byebye.

nga pala, kung gusto niyong sumali, magtext lang kayo sa 09277925234

hindi akin yan.

And JiNxErBeLL was her name...

hindi niyo kilala si JiNxErBeLL (oo, ganyan talaga dapat ang pagkatype o sulat ng name niya...capital JNEBL at L at small letters ixr at e...)

may kwento ako tungkol kay JiNxErBeLL...kahit na hindi niyo siya kilala, ikukwento ko pa rin tio sa inyo...hehehe...

Lola Basyang: ganto yan, mga apo.

(magkukumpulan ang mga apo sa paanan ni Lola Basyang)

Mga Apo: sige po Lola, kwentuhan niyo po kami tungkol kay JiNxErBeLL!

Lola Basyang: isang gabi, matutulog na si JiNxErBeLL, umakyat siya sa kama niya at inayos ang higaan niya. "Gudnyt." yan ang text ni JiNxEr sa lahat ng clanmates niya. tapos, nahiga na siya at natulog. Wakas.

Mga apo: Lola Basyang, niloloko niyo po ba kami?

Lola Basyang: naku hindi mga apo! hindi ah.

(isang apo ang lalapit kay Lola Basyang at babatukan ang Lola niya attatalsik si Lola sa sahig mula sa tomba-tomba niya)

Apo1: Um! Waphek! Puteek Lola! binitin niyo kami! gusto niyo ng isa pang beltok?!

Lola Basyang: (gumagapang papunta sa tomba-tomba niya) naku hindi apo, pasensya na, joke joke joke!!! itutuloy ko na ang kwento ko.

ayun nga isang gabi, patulog na si JiNxEr. inihahanda na niya ang higaan niya nang biglang may narinig siyang nahulog. may nasanggi ang mga paa niya. "ano kaya iyon?" isip ni JiNxEr. bigla niyang naramdaman ang basang bagay sa paa niya. alam niyo ba kung ano ang nasanggi niya, mga apo ko?

Mga Apo: hindi poooooo

Lola Basyang: isang arinola!

Mga Apo: whoa! amazing Lola, nagiging exciting na ang storya niyooo!!! ano pong sunod na nangyari?

Lola Basyang: nang malaman niyang arinola ang nasanggi niya at natapon pa iyon sa ilalim ng kama niya, agad siyang sumigaw ng malakas. " ANG PANGHEEEEEEEE!!!!!" sigaw niya.

Mga Apo: (tulo laway sa amazement)

Lola Basyang: oo at ang ihing tumapon sa kanya ay sa kapatid pa niya at hindi nanggaling sa sarili niyang katawan. at simula noon ay namanghe siya buong buhay niya. kaya naman tinagurian siyang ms.talipapa dahil sa pangheng idinudulot niya sa tuwing dumadaan siya.

Mga Apo: (namatay sa panghe ni Lola Basyang)

-THE END-

bwahahaha

sinasadya kong hindi tapusin ang post ko sa ibaba...

GraBE! first time ko to!!!!

hey guys...matagal tagal din akong hindi nakapaqgpost dito sa blog ko!!!! super tagal!

alam niyo ba kung nasaan ako ngayon habang tinatype itong mga nababasa niyo?

sa isang computer shop!

unbelievable ba?

MeDyO...

amazing ba?

MeDyO...

wonderful ba?

MeDyO...

maganda ba si mS.goLdFish?

MedyO...

eh si Genissa ba, cute?

MeDyO...

eh si Joyce?

Tama na!!! sinasamantala mo ang pagkakataon ha!

(Sorry Joyce, mukang hindi mo araw ngayon...ayaw pumayag ng computer!NYAHAHAHAHA!!!!!)

tama na, hindi ko dapat sayangin ang mga oras na lumilipas dahil bawat segundo sa isang computer shop ay may halaga at hindi akin ang perang ipambabayad ko. pinagpawisan ito ng Tatay ko...

PERO...

kung ang gagawin kong pagsasayang ng oras ay panlalait kay Joyce o kay Genissa.... okay lang!!!! hindi masasayang ang pera ni Tatay!!! hahaha...kasi po, tiyak ako na kung sila ang nasa kalagayan ko, ganto rin ang gagawin nila...yun nga lang...pupurihin nila ako imbes na laitin!!! HAHAHA!

Nagbibiro lang Joyce at Genissa, i came here not for war but for making peac